„Okkur fannst vanta langar þagnir“
Upprunalega lá fyrir félögunum að gera eitthvað saman sem þeim fannst sjálfum skortur á í íslensku sjónvarpi. Þeim fannst þögn vera á meðal þess sem væri á undanhaldi í línulegri dagskrá. „Á þessum tíma fannst okkur flest sem var í sjónvarpi frekar lélegt og okkur fannst vanta eitthvað þar sem sást í konfektið. Okkur fannst vanta langar þagnir. Því hafði ekki verið mikið sjónvarpað síðan skák var lýst,“ segir Barði.
Auk langra þagna var sumt í þáttunum spilað aftur á bak, sem er viss miðlunarleið sem dagskrárgerðarmönnum fannst líka kominn tími á að gefa meiri sess á skjánum.
Neituðu að vera brúnir og hressir í hópmyndatöku
Þegar Barði og Henrik voru beðnir um að taka þátt í flippaðri hópmyndatöku með öðru starfsfólki Skjás eins varð þeim ekki um sel. Þeir tóku það ekki í mál að stilla sér upp og brosa. „Það kom upp eitthvað atriði þar sem allir voru hressir og þess var ætlast til af okkur líka,“ segir Barði. Henrik tekur alvarlegur undir. „Með því að vera sminkaðir brúnir og eitthvað brosandi. Alveg ömurlegt. Við vorum beðnir um að taka þátt í þessu sem við að sjálfsögðu neituðum að gera.“
Mögulega versti þátturinn í sjónvarpi
Kolbrún Bergþórsdóttir var á meðal þeirra sem gagnrýndu þættina á sínum tíma. Hún skrifaði sjónvarpspistil þar sem hún lýsti því yfir að Konfekt væri versti þáttur sem hún hefði séð á Skjá einum, mögulega sá versti sem hún hefði séð í sjónvarpi. Og hún var ekki ein um þá skoðun. „Ég held að símkerfið hafi hrunið út af kvörtunum,“ segir Barði. Henrik segir þó að þótt viðbrögðin hafi verið slæm hafi þau glatt þá félaga. „Ég fann fyrir því hvað öllum fannst þetta ömurlegt.“
Áhorfendur áttuðu sig ekki á því hvort þeir ættu að hlæja þegar þátturinn fór fyrst í loftið eða hvort hér væri alvara á ferðinni. Barði segir að fólk hafi á þessum tíma verið vant því að horfa á línulega dagskrá og alltaf gengið út frá skýrum merkimiðum þátta og kvikmynda sem segði til um hver viðbrögð þeirra ættu að vera. „Þeim er sagt: Nú er að koma skemmtiþáttur og þá veistu að þú átt að hlæja. Svo er sagt: Nú er að koma spennumynd, og þá veistu að þú átt að vera spenntur yfir henni. En þarna er að koma listrænn þáttur...“ Og fólk vissi hreinlega ekki hvaðan á sig stóð veðrið.
Horfðu mikið á Twin Peaks
Húmor á Íslandi hafði þó verið að þróast í átt að aðeins súrara gríni árið áður, til dæmis með tilkomu Fóstbræðra. Barði og Henrik gengu svo enn lengra í sínum þætti. Þeir segjast þó ekki hafa haft neinar fyrirmyndir eða áhrifavalda úr sjónvarpi nema þá kannski Twin Peaks eftir meistara hins skrýtna og óræða, David Lynch.
Til fyrirmyndar að mæta til að segjast ekki vilja taka þátt
Þeir stóðu fyrir leiklistarprufum fyrir þættina sem fórur fram með nokkrum skrautlegum uppákomum. Minnisstæður var sérstaklega maður sem skráði sig í prufurnar en virtist ekki hafa nokkurn áhuga á þátttöku.
„Það var einhver sem mætti í prufuna og sagðist ekki vilja leika í sjónvarpsþætti,“ rifjar Barði upp. „Einmitt, ég var búinn að gleyma þessu,“ segir Henrik. „Það var mjög áhugavert,“ heldur Barði áfram.
Maðurinn var spurður þegar hann mætti í prufuna hvort hann hefði áhuga á að leika í þáttum yfir höfuð. Hann svaraði því neitandi. Hann var þá spurður hvort hann hefði áhuga á að leika í svona þáttum og hann svaraði: Nei, ekkert sérstaklega. „Þetta fannst mér eiginlega algjör snilld og hefur alltaf langað að gera síðan. Fannst til fyrirmyndar hjá honum að mæta bara til að segjast ekki vilja taka þátt.“ Þeir fengu loks leikfélag Mosfellsbæjar til liðs við sig til að leika í atriðunum sínum. „Þau voru alveg frábær. Þau voru algjörir meistarar,“ segir Barði.