„Ég fékk leirdellu fyrir svona einu og hálfu ári og fór að renna bolla, móta þá í höndunum og mála fugla,“ segir Brynja Davíðsdóttir, náttúru- og umhverfisfræðingur. Fugladellan hefur fylgt henni frá barnæsku. „Ég fór til Bretlands og lærði uppstoppun í tvö ár og seinna fer ég í háskóla og læri náttúru- og umhverfisfræði. Svo fer ég í leirinn og sé hvert þetta leiðir.“
Hún vinnur eingöngu með íslenska fugla og segir markmiðið með bollagerðinni að miðla þekkingu og vekja áhuga á fuglunum. „Þetta er hugsað fyrir Íslendinga og það stendur á bollunum hvaða fugl þetta er. Margir hafa nefnilega aldrei fengið tækifæri til að læra um mismunandi fugla.“
Engir tveir bollar eru eins og nú eru bollar Brynju orðnir 200 talsins. Framleiðslu á þeim er þó hvergi nærri hætt.
Helga Margrét í Sumarlandanum kíkti í heimsókn til Brynju og virti fyrir sér fuglalífið.
