Eiríkur segist upplifa það þannig að þegar hann skilar einhverju af sér búist lesendur við að hann haldi áfram á sömu braut í framhaldinu. „Þegar ég gaf út Illsku fannst mér eins og væri ætlast til þess að ég tæki að mér að vera Andri Snær and-rasismans. En ég bara gat það ekki, ég gerði ekki annað í ár en að biðja fólk að láta mig í friði með alla pólitík.“ Í staðinn var næsta verkefni hans bók um plokkfisk.
Vegir tröllsins og listamannsins skarast
Síðasta skáldsaga Eiríks, Hans Blær, fjallar um trans manneskju í hlutverki trölls sem er stöðugt að leita að veiku blettunum í menningunni, staðsetja mörkin, og ganga svo yfir þau. Sér Eiríkur sig sem höfund stundum í svipuðu hlutverki, að pota í vitlausa bein samfélagsins? „Að einhverju leyti held ég að vegir listamannsins og tröllsins skarist. Tröllið og listamaðurinn vita ekki alltaf hver þau vilja að viðbrögðin við verkum þeirra verði. Þau eru bara að leita að einhverjum viðbrögðum og setja eitthvað á hreyfingu.“
Hans Blær fékk ágætisgagnrýni en var þó heldur lítið áberandi í jólabókaflóðinu. Eitthvað af því kann að skýrast af því að leikrit byggt á bókinni var sýnt í Tjarnarbíói um hálfu ári áður en hún kom út, en þá mótmælti sumt trans fólk efnistökunum og taldi verkið geta ýtt undir fordóma. Eiríkur segir að alvöru umræða um verkið hafi í raun aldrei átt sér stað. „Leiksýningin var sýnd fimm sinnum í Tjarnarbíói. Ég hef varla selt ljóðabækur í svona fáum eintökum, hún selst í rúmlega 200 eintökum, algjört þannig flopp. En hún fékk mjög fínar krítískar viðtökur.“ Hann hafi mikið brotið heilann um af hverju það stafi og hvað það merki. „Einn angi af samfélaginu er að við erum stöðugt að takast á við hluti með miklum ópum og látum. Og hins vegar að gæta sín á því að gera það ekki.“ Það sem hafi gerst í tilviki Hans Blævar er að viku áður en leikritið var frumsýnt hafi komið hörð gagnrýni frá áberandi trans aktívista. „Sem ég held að hafi sleginn tóninn fyrir það – þá ertu lentur í þeirri aðstöðu sem listneytandi að þurfa strax að taka afstöðu.“
Hatað af bæði woke-vinstrinu og Trump-istum
Eiríkur segir að það hafi komið beiðnir frá framáfólki úr hinsegin samfélaginu um miða á leikritið, sem hafi verið veittir, en engin frekari viðbrögð borist úr þeirri átt. „Ég sendi bréf og spurði hvort þau hefðu farið, en fékk ekkert svar. Það var heldur ekkert opinbert svar. Ég áttaði mig allt í einu á því að þetta er ekki þannig verk að það sé hægt að gefa því heilbrigðisvottorð. En þú getur eiginlega heldur ekki farið að fordæma það. Vegna þess að þetta er listaverk, augljóslega, og býður ekki upp á það að þú getir talað um það sem áróður.“