Mynd: rúv
Athugið þessi frétt er meira en mánaðargömul.
Hafnar bótaskerðingu vegna búsetu erlendis
Tryggingastofnun má ekki skerða sérstaka framfærsluuppbót á þeim forsendum að bótaþegi hafi búið hluta starfsævi sinnar erlendis. Þetta er niðurstaða Héraðsdóms Reykjavíkur, í máli konu sem höfðaði mál gegn stofnuninni vegna þessa.
Mbl.is greindi fyrst frá málinu og birtir dóminn, sem enn er ekki komin á vef dómstólasýslunnar.
Dómurinn féll í síðasta mánuði, en konan sem er á sjötugsaldri hefur verið metin með hámarksörorku frá 2011. Hún er íslenskur ríkisborgari, fædd og uppalin hér á landi en bjó tímabundið í Danmörku áður en hún missti starfsorku.
Konan á ekki rétt á örorku samkvæmt dönskum lögum, en að því er segir í dóminum þá þykir óumdeilt að ástand hennar og aðstæður séu slíkar að hún eigi að fá 100% örorkulífeyri samkvæmt íslenskum lögum.
Samkvæmt lögum um almannatryggingar á fólk rétt á fullum bótum hafi það búið 40 ár á Íslandi á tímabilinu frá 16 og 67 ára aldurs, en hafi það búið styttra fær það bætur í hlutfalli við búsetutímann. Fær konan því 78,5% af fullum örorkulífeyri á Íslandi.
Konan var hins vegar ósátt við að Tryggingastofnun beitti samskonar skerðingu við framfærsluuppbót, en það er uppbót sem veitt er þeim sem ekki geta framfleytt sér á strípuðum örorkubótum. Tryggingastofnun taldi sér hins vegar bera að taka tillit til búsetuhlutfalls hér á landi við útreikning bótanna og að 20 ára hefð væri fyrir því að það væri gert.
Benti verjandi konunnar á að engin heimild væri til slíkrar skerðingar í lögum um félagslega aðstoð, heldur einungis til skerðingar á grundvelli tekna og eigna. Markmið og tilgangur löggjafans væri að tryggja öllum lífeyrisþegum lágmarksframfærslu.
Á þetta féllst dómurinn og úrskurðaði að ekki væri lagastoð fyrir skerðingunni.„Íþyngjandi inngrip í rétt borgaranna sem skortir lagastoð“ geti þannig ekki „fengið réttarheimildargildi sem venja þrátt fyrir langvarandi framkvæmd.“
Var Tryggingastofnun aukinheldur gert að greiða konunni 676.000 krónur auk dráttarvaxta.
