Finnbogi kveðst vera að leika sér að mörkum tveggja heima. „Tíðnirnar í þessum laugum, þessar lágtíðnir, eru meira eða minna alltaf á þessu sviði þar sem þú ert að fara á milli þessara tveggja heima sem við lifum í. Heimurinn sem við erum í núna og hins vegar draumaheimurinn.“ Heilinn vinni á ákveðnuð tíðnisviðum, dagsdaglega sé hann á bilinu 15 til 30 rið en þegar við leggjumst til svefns lækki tíðnin fyrst niður í um 10 rið og alveg niður í 6. „Þá förum við að fara á milli þessara heima. Í þessu verki eru þetta um þrjú rið, þá ertu komin yfir draumastandið og kominn yfir kreatívu deildina í heilastarfseminni.“

Þetta er ekki eina verkið sem Finnbogi sýnir þessa dagana. Hann tekur líka þátt í Kirkjulistahátíð og leggur þar fram verkið Yfir og út. Þar hefur hann komið fyrir hljóðnemum í kirkjuskipi Hallgrímskirkju og sendir það yfir í hátalara í Ásmundarsal handan götunnar. „Þegar þú tekur upp hljóð inni og færir það á einhvern annan stað þá finnurðu fyrir rýminu í hinni byggingunni allt um kring.“

Í Ásmundarsal og Hallgrímskirkju hefur Finnbogi einnig komið fyrir álplötum sem notaðar eru í húsklæðningar. Sú í Ásmundarsal er koksgrá, sem er algengasti liturinn á nýbyggingum í Reykjavík, en í kirkjunni eru fjórar plötur, fjólublá, rauð, græn og hvít. „Þetta eru kirkjuárslitirnir. Ég tek þessa litapallettu og set hana í symbólískt samhengi við þá starfsemi sem er inn í kirkjunni og tengi þetta hugmyndalega og huglægt inn í það rými sem þetta er.“